الیا مورد استفاده قرار گرفت و در جنگ جهانی دوم به عنوان یكی از فرآورده‌های بهداشتی ضروری در جعبه كمكهای اولیه سربازان استرالیایی جای گرفت.

خواص و موارد مصرف روغن درخت چای:

روغن درخت چاي باعث بهبود عوارضی از قبیل شوره سر می‌شود ضمن آنكه می‌توان چند قطره از آن را به شامپوها و لوسیونهای ضد شوره افزود تا كارآیی آنها را افزایش دهد.
این روغن برای پوستهای چرب و مشكل آفرین بسیار مناسبت است و می‌توان آن را به صورت خالص و در مقادیر اندك برای بر طرف كردن لك و جوش به موضع زد.
روغن درخت چای برای درمان پوست‌های مبتلا به جوش غرور، تركهای موجود در سطح پوست، خشكی پوست، رفع التهابات پوستی و قارچهایی كه در سطح ناخن هستند استفاده می‌شود.
روغن درخت چای به پوست نرمی‌و لطافت می‌بخشد و این ماده به شكل روغن، ژل و یا كرم موجود است.
در ساخت كرم‌های مخصوص جوش نیز از روغن درخت چای استفاده می‌كنند. (كرم‌های مخصوص جوش: این كرم التهابات پوستی را از بین برده و پوست را به وضعیت طبیعی خود نزدیك می‌كند. لازم به ذكر است كه پیش از مصرف پوست باید كاملاً تمیز باشد.)
از روغن درخت چای در ساخت كرم‌های سوختگی و كرم‌های ضد قارچ استفاده می‌شود. (كرم‌های سوختگی: این نوع كرم ضدالتهاب و خارش است و پوست را صاف و یكنواخت می‌سازد. كرم ضد قارچ: این كرم قارچهای پوستی را كه باعث خارش می‌شود از بین می‌برد.)
روغن درخت چای دارای خواص ضدعفونی كننده، ضد قارچی و ضد ویروسی است، ضمن اینكه ذاتاً قدرت آنتی بیوتیكی دارد و یكی از سودمندترین روغنهای دارویی است. این روغن را می‌توان برای درمان عفونتهای قارچی از قبیل برفك به كار برد.
از روغن درخت چای در محصولاتی مثل خمیر دندان و دهانشویه استفاده می‌شود. عملكرد آن در خمیر دندان بدین صورت است كه مانع تشكیل پلاك‌های دندان می‌گردد، این ماده ضدباكتری است و از بیماریهای لثه جلوگیری می‌كند.
در اصطلاح عمومی به تعدادی از درختان TEA TREE OIL گفته می شود ولی از نظر علمی ،‌گونه ی اصلی این گیاه درختی با نام علمی ، IMELALEUCA ALTEMIFOLIA می‌باشد که از خانواده‌ی مورد (MYRTACEAE) است . این درخت بومی استرالیا بوده که بیشتر در نواحی ساحلی آن وجود دارد ، درختی همیشه سبز به ارتفاع حدود 6 متر ، با برگ هایی نوک تیز و معطر می باشد. از دیگر گونه های این درخت M.VIRIDIFLORA است که اسانس آن در تجارت به نام NIAOULIOIL (نیااولی اویل ) و M.CAJUPUTI می باشد که اسانس آن به نام CAJUPUTIOIL مشهور است . ترکیبات اسانس گونه های مختلف این درخت تا حدی مشابه بوده و از آن ها استفاده های یکسان به عمل می آید. نکته ی مهمی که باید در نظر داشت این است که بسیاری از افراد این گیاه را به دلیل تشابه اسمی با چای معمولی اشتباه می گیرند . در حالی که این درخت هیچ ارتباطی با گیاه چای ندارد . نام علمی چای معمولی CAMELIA SINENSIS می باشد که از خانواده ی چای بوده و از همه نظر با درخت مذکور اختلاف دارد.

تاریخچه

اولین مورد استفاده از (TTO) TEA TREE OIL در سال 1920 در جراحی و دندانپزشکی بود. اثر درمان بخشی این گیاه در زخم ها ، باعث شد که در جنگ جهانی دوم از این گیاه برای جراحات پوست استفاده شود . در حال حاضر این اسانس به میزان زیادی در فرمولاسیون لوسیون ها ، شامپوها و صابون ها استفاده می شود.

ترکیبات مهم شیمیایی

اسانس از برگ های درخت به روش تقطیر با بخار (STEAMDISTILCATION) به دست می آید . از مهمترین ترکیبات این گیاه می توان به 4 – ترپی نئول (4-TERPINEOL) به میزان چهل درصد یا بیشتر ، سینئول (CINEOL) ، نرولیدول (NEROLIDOL.) و ویریدی فلورول (VIRIDIFLOROL) اشاره کرد.

اثرات دارویی مهم

یکی از خواص مهم این گیاه ،‌ضد میکروبی بودن آن است . چون گیاه خاصیت تحریک پذیری و ملتهب کننده روی پوست ندارد ، از آن در درمان زخم ، آکنه و سوختگی ها استفاده می کنند . یکی از دلایل استفاده ی آن در صابون، وجود همین خاصیت است.
این گیاه در تهویه به عنوان مطبوع کننده کاربرد دارد که دارای خواص ضد میکروبی در فضا نیز می باشد . اسانس این درخت به دلیل وجود ترکیباتی از جمله LI-TERPINEOL بر روی میکروارگانیسم هایی از جمله کاندیدا آلبی کنس (CANDIDA ALBICANS) ، اشرشیاکلی (ESCHERCHIA COLI) ، استافیلوکوک اورئوس (STAPHYLOCOCUS AUREUS) و پزدوموناس آئروژینوزا (PSEUDOMONAS AEROGINOSA) موثر است . ترکیبات دیگر این رایحه نیز اثرات خوبی بر روی میکروارگانیسم هایی از جمله استافیلوکوک اپی درمیس (STAPHYLOCOUS EPIDERMIS) و پروپی اونی باکتریوم اکنه (PROPIONIBACTERIUM ACNES) دارد . همچنین رایحه ی درخت چای روی بعضی میکروارگانیسم های بی هوازی نیز موثر است.
پمادهای تهیه شده از این اسانس ، دارای خواصی بر ضد بعضی از قارچ های پوستی و یا ناخن بوده که در آزمایشات بالینی به اثبات رسیده است.
همچنین روغن درخت چای در تهیه ی محلول های بخور برای مشکلات تنفسی و قطره های بینی با خواص ضد میکروبی کاربرد دارد.
محصولات دیگری جهت کاهش التهاب ریوی و وداروهای مسکن سرفه از این رایحه تهیه شده است . این اسانس در صنایع آرایشی و بهداشتی و به خصوص در عطر سازی و درمان های دیگر در رایحه درمانی (AROMATHERAPY) مورد استفاده است.

عوارض جانبی

ممکن است بعضی افراد نسبت به ترکیبات موجود در رایحه ی درخت چای از جمله آلفالیمونن (LIMONENE) ، حساسیت داشته باشند . این عوارض در این افراد به صورت اگزما (ECZEMA) یا راش های پوستی (DERMATITIS) ظاهر می گردد.
در ایران گیاهان تولید کننده ی اسانس درخت چای وجود ندارد و گونه های مختلف آن در مناطق از جمله هند ، اقیانوسیه ، استرالیا و مالزی می رویند . اسانس درخت چای به صورت مایعی بی رنگ تا زرد رنگ ، دارای بوی تند و معطر و مشابه اوکالیپتوس است که در آب ، غیر محلول و در الکل ، محلول می باشد . در مواردی به عنوان تقلب به تربانتین (TURPENTIN OIL.) و مواد دیگر اضافه می کنند که آثار دارویی آن را تحت تاثیر قرار می دهد.

فهرست منابع:
1- تحریریه مجله صنایع بهداشتی و آرایشی (مترجم)- شیوه‌های ساده دستیابی به زیبایی طبیعی (لیزارل)- چاپ اول انتشارات موثقی 1381.
2- مجله دنیای تغذیه - شماره سی و سوم.